Melankolik duygular içinde med cezir misali sevmişim seni.
Gölgedeki yansımaların yanılgısı gibi, bazen uzun bazen kısa,
Umuda açılan yelkenin kopmuş halatından bir parça gibi;
Varlığının yokluğunda şizofrenik sevmişim seni.
Sosyokopat düşüncelerle kaç gece ruhunla sabahladım.
Fonksiyonel davranışlarının, ahenkli yalanlarıyla
Sahte dokunuşlarının anatomiksel cazibesi gibi,
Isdırabının küfründe şizofrenik sevmişim seni.
Masumca bakışlarının ispirtizmasına kapıldım
Yekta bir gülsün gibi, yokluğuna korktum varlığına yanıldım.
Kıvrak zekanın kumpası içinde unutulmuş bir kahraman gibi,
Gidişinin eleminde şizofrenik sevmişim seni...